Pozwól staremu odejść i umrzeć

Opłacz to

A potem otwórz się i przyjmij nowe

 Gdzieś, głęboko, wewnętrznie czujesz, że kreuje się coś nowegoŻe Ty się zmieniasz I być może niektórym się to do końca nie podobaNie podoba im się to, kim się stajeszI jaka się stajeszPrzyzwyczaili się do tej „starej” CiebieZnali ją, wiedzieli, czego się spodziewać…Ta „nowa Ty” jest inna, nieznana, nieprzewidywalna Nic więc dziwnego, że tęsknią za „starą Tobą”Nic więc dziwnego, że i Ty za nią tęskniszNic też dziwnego, że się boisz nowego i tej „nowej” siebie Jednak to, co już się nie sprawdzaMusi odejśćTak jest ze wszystkim na tym świecieZe wszystkim, co się rozwija i przechodzi transformację Tak jest z larwą, która owija się w kokon, by następnie wydostać z niego jako motylI tak jest też z wężem, który zmienia swą skóręMimo, że proces ów nie jest im znanyPodążają nim, prowadzeni instynktem Podąż i Ty swoim procesem zmianyPoddaj się mu… Bo im bardziej z nim walczyszTym tym mocniej boli Stare, które wypełniło już swą rolę,Musi odejść, by przyszło nowe Z miłością!Sylwia P.S.Niesamowita wyprzedaż rusza wkrótce, a wraz z nią MEGA PREZENT dla pierwszych kilku osób.Obserwuj mój profil!Gwarantuję Ci, że WARTO!