Czy potrafisz powiedzieć “nie wiem”?

Te dwa słowa tak często stają się naszą tarczą ochronną, naszą bramą, barykadą przed tymi, którzy chcą wedrzeć się głębiej w nas, dotrzeć do pokładów, do których my nie mamy ochoty docierać…„Nie wiem” tu nie ma już dyskusji, te słowa zamykają dalszą rozmowę, dalszą konwersację. Nikt nie zmusi Cię, byś brnęła dalej, bo jak nie wiesz, to nie wiesz… i tyle. Ale jest taki moment, kiedy te słowa bardzo ciężko jest nam wypowiedzieć, moment, gdy ściska nam serce, a głos więźnie w gardle, łzy cisnął się do oczu…To moment, gdy wewnętrzne dziecko pyta: „Dlaczego mama mnie nie kocha?” „Dlaczego tata mnie nie kochał?”.W tym jednym, jedynym momencie nie możemy powiedzieć nic prócz słów „nie wiem”… Wewnętrzne dziecko potrzebuje z tym uczuciem, z tymi emocjami pobyć… To moment, gdy nie możesz tłumaczyć działań innych, ani wyjaśnić ich motywów…, to moment, gdzie Ty wewnętrzne dziecko, jego emocje i trzymana przez Ciebie przestrzeń rozwiązują wszystko. Moment, gdzie słowa „nie wiem” pozwalają na odkrycie i odnalezienie w sobie odpowiedzi, moment, w którym wewnętrzne dziecko zyskuje moc… 

• Czy zabierzesz mnie? Czy pokażesz mi prawdę? – zapytało wewnętrzne dziecko.
• Tak, tak kochanie. Zabiorę cię, Maleńka, moja. Pokażę Ci prawdę, pokażę Ci jak tam jest, pokażę Ci świat… Chodź ze mną i pamiętaj, cały czas będę przy Tobie.

 I zobaczyło prawdę… - Dlaczego oni kłamią. - Nie wiem. - Kłamali, oszukiwali mnie tak długo, mówiąc, że świat jest zły, że świat jest brzydki, że brak w nim barw, że nic dobrego mnie nie czeka… Ale to nieprawda! Świat jest piękny, kolorowy pełen barw, miłości, radości. Świat jest wspaniały i ma mi tyle do zaoferowania, tak wiele do dania i wcale nie muszę być „Jakaś”, świat kocha mnie taką, jaką jestem… Nie ocenia mnie, nie krytykuje. Cieszy się wraz ze mną, raduje, mogąc mnie obdarowywać swoimi dobrami i obfitością. Świat wyciąga swe ręce w moją stronę, mówiąc: Chodź! To wszystko dla Ciebie! Ciesz się tym! Dla Ciebie to miejsce stworzyłem, dla Ciebie wykreowałem! Witaj Cudowna Boska Istoto na tej Ziemi! Dziękuję, że jesteś! Chcę Ci dawać więcej i więcej, chcę Cię uszczęśliwiać wszystkim, co mam. Próbuj mnie! Testuj! Smakuj! Wybieraj, co lubisz! Jestem dla Ciebie! Dziękuję, że mi to pokazałaś, teraz wiem, że muszę słuchać swojego wewnętrznego głosu, teraz wiem, że on mówi prawdę...- Zawsze mówi prawdę…, rodzice ziemscy są naszymi opiekunami…, czasem niedoskonałymi, są jacy są, ale to nie znaczy, że Ty musisz być też taka. Oni są wyzwaniem, zagadką, łamigłówką ze swoimi własnymi ranami, labiryntem, które potrzebujesz przejść, by dotrzeć do celu. Nie poddawaj się, tylko słuchaj głosu duszy swojej, swego wnętrza! Idź za nim, on mówi prawdę, on zna prawdę, on wie, jak wygląda świat prawdziwy…- Dziękuję, teraz wiem wszystko. Kocham Cię.