Gdy matka odrzuca swe dziecko

 Odrzucenie Gdy matka odrzuca swe dziecko, staje się to jedną z najbardziej traumatycznych ran, z którą będzie ono zmagało się w życiu dorosłym. Niełatwo jest dopuścić do siebie wiadomość, że matka nas odrzuciła, że nie chciała, bądź też była zazdrosna o relacje dziecka z ojcem (to przede wszystkim dotyczy córek). Odrzucenie, szczególnie córki, przez matkę ma GIGANTYCZNE konsekwencje w jej dorosłym życiu. Dochodzi wtedy często do sytuacji, gdzie powtarzany zostaje ów wzorzec. Co mam tutaj na myśli? Kobieta albo jest nieakceptowana w gronie innych kobiet, albo zostaje odrzucona przez kobietę, którą utożsamia podświadomie z matką. Uświadomienie sobie tego lub danie przestrzeni na zauważenie tego jest początkiem do zmiany wzorca, ale nie jest wystraczające do jego przepracowania. Po czym możesz poznać, że taka sytuacja mogła mieć miejsce w Twoim dzieciństwie?Przede wszystkim po reakcjach Twojego otoczenia:- zazdrość innych kobiet- uczucie wyizolowania wśród towarzystwa kobiet- problem z nawiązaniem bliższych relacji- realne zachowania odrzucenia - wyrzucenie z grona kobiet, np.: grup terapeutycznych, warsztatów, kursów, grup towarzyskich czy nawet biznesowych. A także po Twoich zachowaniach:- poczucie w relacji z innymi kobietami: Ty – Młoda Dziewczyna, mniej wiedząca, głupsza, mniej doświadczona, Ona- Kobieta Dojrzała, mądrzejsza, wiedząca więcej o życiu. Szczególnie silnie zauważalne, gdy różnica wieku jest niewielka, a druga kobieta przejawia zachowania podobne do Twojej matki.- umatczynnienie Coach, Terapeutki, Mentorki z oczekiwaniami, że będą one odgrywały rolę matki. Co często następuje w sytuacjach, gdy trafisz na osobę z nieprzepracowanym własnym bagażem. Dzieje się to jednak tylko do pewnego momentu, do momentu, gdy zaczynasz stawać się sobą, odzyskiwać siłę i wewnętrzną moc, pokazując swój ukryty i skrzętnie chowany potencjał.  Gdy następuje odrzucenie pojawia się najczęściej totalne zaskoczenie, szok, zdziwienie, żal, smutek, poczucie bycia gorszą, poczucie niesprawiedliwości i złośćPojawiają się w Twojej głowie pytania: dlaczego, co zrobiłam nie tak oraz szukanie winy w sobie i usilna próba naprawienia samej siebie. A następnie:- ciągłe próby dążenia do ulepszania siebie poprzez obserwowanie swoich zachowań i reakcji na nie innych kobiet- pilnowanie się i korygowanie, aby być akceptowaną w towarzystwie kobiet, gdzie jedna szczególnie wybija się, tworzą swoisty trójkąt, tak jakby przed byłam przewodnikiem- obsesyjne wręcz poszukiwanie odpowiedzi na pytania: co ze mną jest nie tak, jaka powinna być, by być akceptowaną i lubiana przez kobiety. Cały ten proces zamyka sytuacja, gdy starasz się świadomie wpływać na swoje działania podświadome, co przynosi zawsze ten sam rezultat -odrzucenie.Próbujesz zmieniać swoją prawdziwą naturę, ukrywając to, jaka jesteś naprawdę sądząc, że to jedyny sposób na bycie pokochaną, zaakceptowaną. Gdy tymczasem działania te doprowadzają do odrzucenia i rozpoczęcia cyklu od nowa. Podobna sytuacja może dotyczyć również relacji z mężczyznami. Kiedy jako młoda kobieta/ dziewczyna odkrywasz, że nie jesteś akceptowana przez inne kobiety, zaczynasz poszukiwać akceptacji u mężczyzn. Mężczyzna wówczas w tej relacji odgrywa rolę Twojej matki. Sytuacje do jakich może dochodzić w takim związku to: zdrady, znęcanie się psychiczne, porzucenie lub odrzucenie w trakcie związku, usilny naciskania na to, byś się zmieniła dla niego (strój, wygląd, styl bycia). Jakiekolwiek Twoje działania w celu poddania się tej sytuacji nie zmieniają niczego.Rolą partnera czy innych kobiet jest unaocznienie syndromu odrzucenia z okresu dzieciństwa i pokazanie tego, co masz w sobie do przepracowania.  Co dalej?Wszystko się zmieni, gdy wrócisz do siebie, do tego, kim naprawdę jesteś, zaakceptujesz i pokochasz siebie prawdziwą. To staje się fundamentem do zupełnie nowych relacji. Gdy przestajemy siebie wciskać w niepasujące formy i nakładać na siebie ograniczenia, gdy przestajemy korygować siebie i naprawiać tak, by inni nas pokochali, a w zamian tego docieramy do tego, kim naprawdę jesteśmy widząc swoją wyjątkowość i akceptując ją, wówczas wzorzec zostaje przerwany. Inni nie muszą odgrywać swoich ról. Jeśli potrzebujesz wsparcia w tym procesie, zapraszam Cię na sesje.Więcej informacji znajdziesz tutaj:Sesje Indywidualne